MGG0501

[Pertubuhan politik adalah satu wadah atau bekas untuk mengisi mereka yang sehaluan perjuangan. Ia diwarnai dengan pelbagai prinsip dan perlembagaan agar dapat belayar dalam irama itu di medan juang. Rentak dan alunan tarian mereka itu tentunya akan mengirim pelbagai tanggapan mata yang memerhatikan. Kurangnya rakyat yang menyertai pertubuhan itu (10%) menggambarkan ada sesuatu yang tidak kena pada sistem yang ada yang mengawal pergerakkan semua pertubuhan itu. Sudah tiba masanya setiap parti mengubah sedikit rentak untuk membaiki beberapa alunan yang kurang enak demi masa depan negara. Lebarkan senyuman dan tambahkan hidangan, nanti ramai tamu yang bakal datang bertandang walaupun rumah masih usang. Itulah tumpuan yang harus diberikan - Editor]

Penterjemah: -MT-

Perpaduan Melayu

(Malay Unity)

Oleh: Charles Hector

Pada 1957, Malaysia menerima kemerdekaannya daripada British. Kuasa politik telah bertukar tangan kepada satu koalisi parti politik yang bergabung berasaskan parti perkauman. Inilah gagasannya yang terus menunjangi pemerintahan negara hingga ke hari ini dan lebih dikenali dengan panggilan Barisan Nasional.

Apabila parti politik diwujudkan berasaskan perkauman, keupayaannya untuk terus bernafas hanya dapat dikekalkan dengan selalu memberi penekanan kepada perpaduan kaum - dan tidak kepada perpaduan multi-kaum dan nasionalisme. Parti perkauman di Malaysia masih lagi mengajak ahlinya berdiri teguh di belakang konsep perkauman itu dan terus berjuang mempertahankan hak-hak masyarakat perkauman tertentu. Mereka tidak mampu melenyapkan diskriminasi kaum. Mereka terpaksa menghidupkan semangat diskriminasi itu dengan apa cara jua, kerana sebaik sahaja rakyat Malaysia berpaling ke arah konsep Malaysian secara menyeluruhnya dan tidak lagi sebagai 'Melayu', 'Cina', India', 'Kadazan' dan sebagainya - politik yang berasaskan kaum itu akan menemui jalan buntunya.

Negara kita adalah satu negara yang mengandungi kaum yang pelbagai - rakyatnya berasal daripada pelbagai kumpulan etnik yang berbagai-bagai, seperti yang jelas dirakamkan sejarah dengan terdapatnya banyak kahwin campuran yang semakin galak berlaku di kalangan kumpulan etnik yang berbeza-beza itu. Inilah hakikatnya dan inilah sesuatu yang dianggap oleh semua parti politik yang berasaskan kaum itu enggan akui dan menerimanya.

Beberapa usaha telah direncana untuk menonjolkan dakyah kepalsuan betapa semua parti berbentuk perkauman itu sebenarnya parti yang berbentuk nasionalitik. Contohnya ialah kemunculan semangat nasionalisme Melayu - sedangkan frasa yang dicetuskan itu sebenarnya satu kontradiksi sahaja. Bagaimana mungkin adanya Nasionalisme Melayu, Nasionalisme Cina ataupun Nasionalisme India, sedangkan yang sebetulnya hanya boleh ada Nasionalisme Malaysian.

Rakyat Malaysian sedang menolak apa juga bentuk politik yang berasaskan perkauman dan keagamaan dan ini amat terserlah apabila di lihat di dalam negara yang mempunyai 22 juta penduduknya, hanya sekitar 10% penduduk itu yang menganggotai parti perkauman. Ramai yang tidak menjadi ahli parti dan apa juga parti lain kerana tidak ada alternatif ketika itu.

Memang ada parti politik seperti Gerakan, DAP, Keadilan dan Parti Rakyat Malaysia yang pada kewujudannya berbentuk sebagai parti yang tidak bersifat perkauman. Malangnya, pemimpin parti itu dan juga media (kepunyaan parti pemerintah) telah mengambil jalan mudah untuk mengaitkan perjuangan parti ke arah perkauman juga. Pihak media telah menonjolkan DAP dan Gerakan sebagai parti orang Cina, dan Keadilan dan Parti Rakyat Malaysia sebagai parti orang Melayu.

Oleh kerana media massa dikuasai oleh parti yang memerintah, usaha untuk mengekalkan parti yang berasaskan perkauman itu memang sengaja diteruskan. Parti pembangkang yang tidak mengamalkan konsep perkauman itu harus bersedia bertindak melantik bukan Melayu dalam Keadilan dan Parti Rakyat Malaysia, dan orang Melayu dalam DAP. Kini, kita mempunyai Barisan Alternatif yang dapat berganding bahu. Ramai rakyat Malaysia yang mula bertanya apakah ini satu barisan parti politik yang berasaskan kaum seperti Barisan Nasional yang sudah lama itu.

Rakyat Malaysia yang percaya bahawa setiap rakyat mempunyai hak yang sama mestilah menolak setiap usaha menyatukan sesuatu kaum itu yang dianjurkan oleh sesuatu parti. Perkauman dan keagamaan memang kerap digunakan sebagai tajuk untuk mengalihkan perhatian daripada isu yang sebenar - inilah ketidaksamaan dalam pengagihan kekayaan, jurang mendalam di antara golongan kaya dengan yang miskin, perlaksanaan undang-undang dan hak asasi manusia.

Bersatulah menolak dan berkata "TIDAK" kepada penyatuan Melayu, penyatuan 'Cina', penyatuan 'India', penyatuan Islam' penyatuan 'Kristian', penyatuan 'Kadazan dan apa juga usaha bentuk penyatuan yang sempit di kalangan kaum, etnik ataupun kumpulan keagamaan di negara ini. Kalau kita tidak mampu melakukan perkara ini, kita akan terus dipesongkan daripada kegiatan kumpulan minoriti yang sungguh berkuasa dalam usaha mereka melanyak negara dan membalun harta untuk diri mereka semata-mata. Mereka melakukan semua itu secara gelojohnya tanpa memikirkan nasib masa depan rakyat marhaen negara ini secara keseluruhannya.

-Charles Hector-